voor Tati
Jij bent te mooi in mij, ik kan jou niet
Verklaren, mijn inkt verzinkt in’t willen
Schrijven, er heerst gebrek, diep in mijn lied
Ik weet het niet, alles moet verstillen
Er komt rust in mij door jou te willen.
Dus kus ik maar de handpalm van de dag
& Ik wil zonlicht zoenen om jouw lach
& Alles wat ik ben wordt dadelijk verdaan
& Het wordt nu in ons de eerste dag
Mijn woord bij jou, dit goddelijk bestaan.
