Ik drink absynth aan een tafel die te groot is voor mij alleen. De barmeid is een kleine, tengere schoonheid in een roze katoenen jurk met daar onder niets dan haar huid. Mijn gedachten zijn een natte tong omringd door kroepoek: gedwongen verenging van het aangename soort. Alles is echt: er zijn krekels, tepels schuren […]
temidden de kinders die joelen op kraaiende peuters de roodhuidenkeel gesperd de oudjes de steunenden op bouwval herinnering het zandkasteel toekomst op roetgeurig grasland te veel vogels verschrikkend groots & te hevig de zomer komt klaar zon angelt stevig in land & in strand het gif van de hitte haar wet bliksemt […]
(uit Song for Europe, 2004, bew. 2013) lichaam niks lichaam niets dan jolijt bij het toepitsen der krijgslangen in een kraakpand met krasnaam, bloed op je pols & spelletjes rust van het pakbeest, luchters & switches vernielen, niks licht niet armen geen benen, de straat op in zangorde & rook snuiven, vuur planten in lakens […]
dv 2013, pencil on paper, A5
(Ziehier een pas ontdekte scène van Reva en Izeganz, de begenadigde en ietwat geschifte zanger die in Het Pad van de Wenende Nacht herhaaldelijk sterft & telkens weer herboren wordt. Dit in een halsstarrige poging om de liefde van Reva te bereiken, een liefde die hij ziet & voelt & ondergaat, maar die hij […]
Make no mistake: 9/11 is een sloom virus dat pas nu de ware omvang van de pandemie bereikt. status-update: iedereen is radeloos. een man springt uit de brandende toren. zeven jaar later zie ik hem vallen, in Barcelona op een reusachtige video-installatie, tijdens een prestigieuze expositie aldaar. zijn val is eindeloos, de herhaling duwt keer […]
TATISOLEUM van de Vrije Lyriek met het Conservatorium van de Obstructies DV 07/2013
“Il n’y a pas d’ existence. Rien n’existe, Rien est, Tout est Tati” Dmitri Vasilovich Archenko, dites “Le Lyonais” (1530-1584), auteur van talloze teloor gegane poetisch-filosofische traktaten gewijd aan de hermetische leer van de goddelijke Tati, de messiaanse dochter van het Al wiens komst de wereld zou ontdoen van de Sluier van het Zijn (Maya) […]
Ziet: de almacht loopt in jou verloren ’t Reine loopt in hemelsblauw te dromen Melk loopt uit in bloed, iets wordt geboren: Het hele feit was nooit echt in te tomen (Schim zijn wij voor alles wat moet komen). Jij bent vandaag de dag, een nieuw beleid Ik onderga, ik zie geen onderscheid Ik weet […]
Ik wou dat ik twee armen had die mij In mij omarmen konden traag, gestaag Zodat ik in mijzelf verdwijnen kon & Niets meer hoefde te beleven van Uw onmenselijke haat die raast & raast & Niets laat van mijn ijle dromen. Ik wou dat ik zo zuiver sterven kon Dat iets nog van mijn […]
De kust doet dramatisch, iets wil jouw oog. Hier eindigt land, nu gaat ten onder.Golven beuken, de zanden glijden en zuchten. Iemand neemt de duinen ter hand.De distel dicteert het verzet. Kleefkruid klaagt zich een nel. O,dat het de borst wiegen mocht,waarvan het dronk. Schepen scharen zich,krabben vergaren het:slib dat het is.