Op het einde van jouw stralen, waar licht
Zichzelf verlaat, aan het raakpunt van jouw
Schoonheid waar al het aardse zucht & zwicht,
In zwarte stilte achter hemelsblauw,
In gouden druppels van de ochtenddauw:
Jouw ogen zinken niet, jouw lach klinkt klaar,
Jouw hand herhaalt de ruimte als gebaar,
Jouw haar verstilt de tijd in dat gebaar
& Alles haakt met alles in elkaar
& Ik ontdoe mij van het lijden daar.
LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
