Ik mis mijzelf meer dan ik jou bemin,
Dat zei ik haar, wijl ik met groots gebaar
Haar teder dwong & bij haar binnenin
Een toverbol van lust ontspon, & klaar
Haar op de rijkdom wees, daar diep in haar.
Hoezo, vroeg zij, terwijl ik uit haar gleed,
Bekleed mijn ik jouw zijn dan toch met leed?
Toch wel, mijn lief, want ik ben nooit geheel
Mijzelf dan diep in jou: de tijd is wreed
& Leeg rondom & eeuwig klein ons deel.
LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
