Ik heb jouw ziel niet lief, die mij te vreemd is,
Terwijl ik mij door haar toch weet gestuurd.
Ik heb niets met jouw geest die mij raar is,
Want hij lijkt mij door dwaasheid ommuurd.
Jouw geld is iets dat in kluizen verduurt.
Jouw lijf daarentegen, dat reine goed
Waarin ik mij verliezen wil, dat doet
Het verre licht in mij als klaarte aan
& Op jouw huid herken ik hoe het moet:
Jouw verglijden van gloed naar dit bestaan.
LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
