(de volgende faze in het verloop van ‘staat van beleg’, het neo-kathedraalse, creatieve research & development proces rond de ‘Homo sacer’ thematiek is een reeks vertalingen die svetlana zakharova en ik ondernemen van de zgn. blokkadegedichten van Gennadij Samoilowitsch Gor, een relatief onbekend russisch auteur van novellen, science-fiction verhalen & dus ook deze blokkadegedichten. men […]
(liefste klikmuiskinders, dit is niet voor gevoelige lezertjes) op verzoek van een vriend van mij (ik heb er nogal wat), zal ik u heden één der recepten onthullen ter bereiding van mosselen op neo-kathedraalse wijze. de mosselen zijn met velen, de n-k recepten voor hun bereiding ook & zij variëren beiden naar gelang aard, omgeving […]
hierbij de tweede versie van ‘staat van beleg’, mijn literair werk rond Giorgio Agamben’s ‘Homo sacer’-trilogie. de intro moet nog wat geredigeerd om de uitbreidingen te integreren, maar bon, toch al een pdf-je: staat van beleg versie 1.2
(berichten uit de permanente staat van beleg #5) wie is de vijand, waar is de vijand? in elk paar ogen stijgt zichtbaar de haat tot een kookpunt. haat voor wie? de gestresseerden, het in snel tempo afkolvende deel van de bevolking dat nog mee kan, gebukt onder de dagelijks toenemende stress, is belast met de […]
(berichten uit de permanente staat van beleg #4) gruwel & waarheid. waarheid & gruwel. hun dagelijkse omstrengeling, de drang naar het kwaad in de goede bedoelingen, de speer van de haat dwars door het hart van de boosdoener, de gekruisigde slaaf. de ontkenning van alles. de blik op oneindig, het niets als een waas in […]
Het ergste, mevrouw, is uw schroom hierin Pijn is draaglijk, dat is wat er verdwijnt Maar u was er & u zag niets binnenin Buiten uzelf, spiegel, mooi afgelijnd Wellust van jewelste, uw daad verfijnd Tot verklaring van het later, dit nu Waarin u leeft, dit povere rondom u. Jaloezie is er niet, u […]
(berichten uit de permanente staat van beleg #3) de dood. hoe we die hebben aan de vreemdeling, onze broer. het afghaantje in de jachtvelden van onze gedachten. onze taal is inktvis, zichzelf verminkende voor onze eigen miskenning. ‘omar jij poort doen’ terwijl we bedoelen dat het noodzakelijk is dat iemand even aan de poort gaat […]
Jouw schoonheid nu is mij wonderbaarlijk Er ligt een lach op de lippen van het zijn. Ik voel het kraken, het is gevaarlijk, Maar wij zijn gevrijwaard van pijn: Ik liet de teugels los van het venijn. Ik ben in jou, & jij bent in mij, trouw Aan elkaar, er komt geen eind aan het […]
[voor hans g.] Het mooie in deze wereld is mooi Omdat het mooi is in deze wereld. Geef, vriend, het mooie niet af & verstrooi Niet de dagen dat we er waren als held In dienst van het donker, het zwart, het geld. Geef het niet uit handen, nooit, want mijn hand Ligt warm in […]
