Ik heb jouw vleugels in de kast gestopt:
De veren, een na een, laag na laag, traag,
Omdat ik nog die hoop heb dat het stopt.
Maar niets is alles, alles niets vandaag,
Ik leef na datum, ik die ik verdaag.
& Dan verbloem ik nog mishandeld schoon,
Mijn lijf dat zich kromt naar waar ik woon,
Ik zet nog letters na het wrede van de wet,
Dat ijs van vrede in mijn bed, het loon
Dat glijdt door mijn hand, mijn gebrek aan verzet.
LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
