De opgezette Belg
Biologieles
‘Kijk uw Belg goed in de ogen en prent uzelf de kleur ervan in het geheugen, zodat u straks, wanneer de echte kleuren zijn verbleekt, de juiste kunstogen kunt kiezen. Om beschadiging te voorkomen doodt u zonodig de Belg onder een kaasstolp met gas. Stop alle lichaamsopeningen dicht met watten en laat het lichaam in de zon drogen. Eenmaal droog opent u de Belg via een snede midden over de borst. Knip de opperarm los met een nijptang en stroop de huid af. Spieren verwijdert u met een mesje; de hersenen lepelt u uit het achterhoofdgat. Rol de huid, onder kwistig gebruik van conserveringsmiddelen, terug en vul hem op met behulp van ijzerdraad, watten en houtwol. Geef tot slot de Belg zijn houding; op een (schommelend) stokje schijnt het leukst te zijn’.
Wie in bovenstaande tekst het zelfstandig naamwoord Belg vervangt door papegaai reconstrueert een recept van bioloog-publicist Midas Dekkers in NRC-Handelsblad van zaterdag 25 januari 1986. Menig Belg leeft zo weinig assertief dat er een vorm van opzet(ten) mee gemoeid lijkt. Die bewusteloosheid wil het pamflet doorbreken.
De winterslaap duurde lang genoeg. Tot in den treure lieten wij het hoofd hangen, onze veters voelden zich op de vingers gekeken.
Te zeer hebben wij ons gevoegd naar, hebben wij ons gedragen, geschikt in. Hoogste tijd voor een volkbreuk van weerbaarheid.
Een explosie van eergevoel.
Waarde landgenoot, stroop uw huid op en maak een gespierde vuist. Verwijder de proppen uit alle openingen, schud zaagsel en houtwol van u af, verbreeek de ijzerdraad om de polsen. Laat u niet meer kooien door paapse of andere gaaien.
Roer uw snavel. Beroer uw zinnen.
Landgenoot. Lotgenoot. Lontgenoot! Lees de hierna volgende hoofdstukken en barst los in tegenstand.
Zet u schrap, gebruik uw tong als verbale steekvlam.
Belg, zet hem op!
Johan Anthierens, Het Belgische Domdenken. Smaadschrift. Kritak, Leuven 1986, p. 7-8
