Mijn aarde vergaat in ultimata,
Eén na éen, de ander na de ander,
De dag verschuift van datum naar data.
Iedereen wil dat ik mij verander
In de wil & de nijd van een ander.
Lucht, o, uit mijn lucht viel vandaag een spreeuw
Een vrouw gaf haar lach & haar man zijn geeuw.
Mijn vuur in dit uur is de waarheid beu:
Het water is brak, bedek het met sneeuw.
Ik word gevierd in een eeuwig adieu.
LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).