De taal is van mij onafhankelijk
,
Lust in mijn armen, neigend naar nergens,
Waar zij ook is, onovergankelijk,
Het trouwe staal dat mij splijt, haar ergens,
Plaatsnaam, monster van begrip & hoe erg is
Niet de dood die ik najaag, vertakking
Van het zijn in mijn wil, hoe ik hak in
Mijn wezen, gewis in mijn zand, streven
Naar haar verstrooide woord, de lege zin
Waarin het stopt & stokt, nu, heel even.
LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
