Geef mij regen, natte wolk in mijn hand
Geef mij de wind, waai dat haar in mijn mond
Geef mij de hitte, jouw huid glijdt als zand
Geef mij de hagel, jouw ijs dat verwondt
Geef mij de vorst, ik vries ook in jou rond.
Geef mij jouw bries, ik prevel de woorden
Geef mij adem, ik zal jou verwoorden:
Waar ik in ga wordt ruimte waar ik sta,
Wat ik open, vindt mij als het noorden
Naald is mijn tong, jouw lijf is waar ik ga.
LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).