Slechts in jouw ogen kan ik nog leven,
Daarbuiten ben ik dood & ongezien.
Buiten is hier binnen, bij het beven
Van dit lijf dat alles heeft gezien
Met alle schade & de pijn vandien.
In jouw ogen blijf ik onaantastbaar
De onuitwisbaarheid van een gebaar.
Mijn binnen werd tot buiten omgeteld
Uw dode zijn waarnaar ik node staar,
Dat neigt & nekt door de poel van ’t geld.
LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
