Categorieën
LAIS

stormy weather

Er heerst voldaanheid onder de mensen: Zij eten goed, bedrijven met elkaar Meermaals per week de liefde, zij wensen Elkeen wat niet te krijgen is dit jaar, Maar hun gemis vormt met geluk een paar.   Ik wring mijn handen langzaam in elkaar, Mijn vingers zoeken mij, ik ben niet daar.   Ik heb mijzelf aan winden […]

Categorieën
lyriek

Daily Délie CCXXXIX

Par long prier lon mitigue les Dieux: Par l’oraison la fureur de Mars cesse: Par long sermon tout courage odieux Se pacifie: & par chansons tristesse Se tourne a joye: & par vers lon oppresse, Comme enchantez, les venimeux Serpentz.   Pourquoy, ô Coeur, en larmes te despens, Et te dissoulz en ryme pitoyable, Pour esmouvoir […]

Categorieën
asemisch

dubbel einde

“there’s always at least 2 ways to the same ending” dv 2012, scanned and filtered pierre noire drawing on paper, 1200 x 698 pixels

Categorieën
lyriek

Daily Délie CCXXXVIII

Ta cruaulté, Dame, tant seulement Ne m’à icy relegué en ceste Isle (Barbare a moy,) ains trop cruellement M’y lye, & tient si foiblement debile, Que la memoyre, asses de soy labile, Me croist sans fin mes passions honteuses: Et n’ay confort, que des Soeurs despiteuses, Qui, pour m’ayder, a leurs plainctes labeurent, Accompaignant ces […]

Categorieën
lyriek

Daily Délie CCXXXVII

Cuydant ma Dame un rayon de miel prendre. Sort une Guespe aspre, comme la Mort, Qui l’esguillon luy fische en sa chair tendre: Dont de douleur le visage tout mort, Hà ce n’est pas dit elle, qui me mord Si durement, ceste petite Mouche: J’ay peur qu’amour sur moy ne s’escarmouche: Mais que crains tu? […]

Categorieën
LAIS

dwalende schaduwen

Wij dwalen rond, & in duister schuilen wij: Nare schaduwen, van onszelf ontdaan Het licht viel weg & zonder tijd zijn wij Erger dan dood, wreed zinloos bestaan Nergens vandaan, nergens nog heen te gaan.   Van uw al is slechts verdriet gebleven Van al uw licht is niets ons nog gegeven Dolende zuchten wij klachten […]

Categorieën
lyriek

Daily Délie CCXXXVI

Bienheureux champs, & umbrageux Costaulx. Prez verdoyantz, vallées flourissantes, En voz deduitz icy bas, & là haultz, Et parmy fleurs non jamais fletrissantes Vous detenez mes joyes perissantes, Celle occupant, que les avares Cieulx Me cachent ore en voz seinz precieux, Comme enrichiz du thresor de Nature, Ou, mendiant, je me meurs soucieux Du moindre […]

This website uses the awesome plugin.