Tout le repos, ô nuict, que tu me doibs,
Avec le temps mon penser le devore:
Et l’Horologe est compter sur mes doigtz
Depuis le soir jusqu’a la blanche Aurore.
Et sans du jour m’appercevoir encore,
Je me pers tout en si doulce pensée,
Que du veiller l’Ame non offensée,
Ne souffre au Corps sentir celle douleur
De vain espoir tousjours recompensée
Tant que ce Monde aura forme, & couleur.
noot: “DÉLIE, object de plus haulte vertu” is het meesterwerk van Maurice Scève, dat voor het eerst verscheen in 1544 in Lyon. Het bestaat uit 449 dizains (tienregelige verzen) opgelucht met 50 emblemata. Omdat ik onder de titel LYLIA bezig ben met een Nederlandstalige update van dit werk, krijgt u hier (vrijwel) dagelijks een dizain uit dit al te onbekende werk voorgeschoteld. De gehele brontekst met de emblemata vind u op de prachtige website ‘French Emblems at Glasgow’, rechtstreekse link naar de Délie: http://www.emblems.arts.gla.ac.uk/french/books.php?id=FSCa
