Ik ben gevangen als een vallend blad
Er is geen ommekeer, de tijd loopt af
Het pad is duidelijk, ik heb slechts dat
Jij bent mijn schuld, jouw schoonheid is mijn straf
Jij bent verhevenheid, ik glij er af.
Ik tel de dagen nu, de zon staat laag
Ik voel de koude, ontij, vlaag na vlaag
Ik hoor gehuil van hen die ik bemin
Onze vrede is een uiterst dunne laag
Ik vrees de angst, ontdaan van elke zin.
noot: LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
