Het is weer nacht. De treinen strompelen
Naar hun eindbestemming & in het raam
Zie ik in brokken zwart verschrompelen:
Dit land, de leegte van dit land, de naam
Ervan in alle dode teksten zonder faam.
Er is geen metgezel meer waar ik ga
Ik jaag de tekens van verleden na
Zodat mijn toekomst in het dode haakt
& Al het schone is weer weg weldra,
Een schim van jou die ik heb aangeraakt.
noot: LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
