’t Is avond & de lucht is als satijn,
Omspeelt jouw schouders, tepels & jouw huid,
Onthouden in een rafelige lijn,
Gaat zachtjes langs mijn lippen & ik sluit
Jouw adem aan mijn adem aan & uit.
Dan is er een siddering & jij verkilt
& Treurend lig je helemaal verstild:
Onaantastbaar hier, irreële stand
Van eeuwigheid in tijd verspild,
Van ’t ene nu het uitgekrast verband.
noot: LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
