Jouw ogen zijn kil, zij steken als staken
Ongenadig diep in mij & roeren
Om het trage gif van jouw haat, braken
Jouw hang naar mijn lijf in mijn lijf, loeren
Naar mijn lijk: jij wil nog tijd ontvoeren.
Ik drink alleen, & toost op mijn gelijk.
Er kwam voor ons helaas geen vergelijk,
Er was geen ‘het’ om nog te doen, ’t liep dood,
’t Scheepshout verzandde, ’t is al weer tak gelijk,
Met alg begroeid, het sterft zijn jacobsdood.
noot: LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
