Alles is anders, verder dan mij, jij,
Het gaat ons te buiten, buiten ons om
Regen is mijn adem, & lucht zijn wij
Ik verdrink als ik dichter bij jou kom,
Mijn dag is een stip, die trein is voorbij.
Ik zing wel met de hopelozen, hen
Wacht mijn aarde op, het zwart dat ik ken,
Ik duw de spade als een grens in mij,
Beloofde coda voor de aanslag die ik ben.
Ik zie de zon nog even, daar was jij.
Categorieën
