Ik ben omringd door zinnen lelijkheid,
Woorden grauw bouwen mij een cel van spijt
Letters gruwel tonen gruwelijkheid
Dorre klanken snerpen in het rijk Nijd,
Schreeuwen uit de schorre keel van onze tijd.
Boven deze burchten kraaien krijsen:
Hoort hoe niets mij nog hieruit kan hijsen.
Hun scherpe kraaien nijgt fataal naar zwart.
Onder strakke zonnen breekt het ijs &
Enkel jij draagt nog ons vuur in het hart.
Categorieën
