[Dus, op 4 mei 2011 brengt de RADIO KLEBNIKOV LIVE BAND een exclusief programma rond de Roemeense dichter der dichters Paul Celan. Enige correcties in de bestaande en overigens erg verdienstelijke vertalingen leken ons aangewezen, wij publiceren deze aanpassingen, verwezenlijkt door Angelika en mij, alvast hier. Uiteraard zijn dit slechts hulpmiddelen, een leidraad bij de voorspelbaar onweerstaanbare voordracht in het originele Duits door Angelika Tulke]
LAAT EN DIEP
Boosaardig als gouden taal begint deze nacht.
Wij eten de appels der stommen,
Wij doen een werk dat men graag aan een ster overlaat;
Wij staan in lindenherfst, als het zinderende rood,
Als brandende gast van het zuiden.
Wij zweren bij Christus het stof bij het stof te vermalen ,
de vogels van de dwalende schoen,
ons hart een steiger in het water.
Wij leggen de wereld de heilige eed af van het zand,
wij leggen die graag af
wij zweren het luid van de daken der droomloze slaap
wij zwaaien het witte haar van de tijd.
Zij roepen: jullie lasteraars!
Wij weten het al lang.
Wij weten het al lang, doch wat doet het er toe?
Jullie malen in de molen des doods het meel der belofte,
Jullie zetten het onze broeders en zusters voor –
wij zwaaien het witte haar van de tijd.
Jullie vermanen ons: jullie lasteraars!
Wij weten het wel,
Dat de schuld over ons kome
Dat de schuld kome over elk onzer waarschuwende tekens,
het kome uit de gorgelende zee,
de gaharnaste windstoot van de ommekeer,
de middernachtsdag,
het kome, wat nooit is geweest
Er kome een mens uit het graf.