Ik rijs uit eigen as & stijg & brand
Mijn wonden helen snel voor nieuwe pijn
De zeven onthoofdt de één in dit land
Die door de eerste slag genekt wou zijn.
Prometheus ben ik niet & Hydra,
Of die Feniks van je vind ik ook maar niks.
Ik voel het kolken in het woord ‘weldra’
Dat draait van ‘wél’, naar ‘zelfs niet in de Stix’.
Ik wil de tijd weer uit, de plaats weer stil.
Uw niets is nu, uw nu is neen, & ik, ik wil.
