[spiegelfase]
Ik wend mij af & niets in mijn gelaat
Zal u nog zichtbaar verontrusten ooit.
Mijn ogen niet die zagen het verraad,
Hoe het rechte rood werd omgeplooid
& Hoe mijn hout met goud werd opgetooid.
Mijn mond niet & het wrange in die hoek
Waar het krulde ( mijn stem bloedt uit op doek)
Omdat er eenvoud was in woord & daad,
Intieme waarheid tot diep in het boek:
Het laatste blad, dat lees ik nu, te laat.
25/12/2010 rev. 01/03/2011
(Alle LYLIA-teksten tot dusver zijn aan (een eerste) revisie toe, ook al omdat ik besloten heb om alles conform het rijmschema van de Délie van Scève te maken. De revisies verschijnen hier voortaan genummerd met een verwijzing naar het oorspronkelijke schrijfsel. De systematische revisie daalt af in de tijd: wat niet gereviseerd wordt, was allicht wel aardig ook, als ruis)
