L’affection d’un trop haultain desir Me benda l’oeil de la raison vaincue: Ainsi conduict par l’incongneu plaisir, Au Regne umbreux ma vie s’est rendue. Lors debendant ceste face esperdue, Je vy de loing ce beau champ Elisée, Ou ma jeunesse en son rond Colisée Satyrisoit contre Solicitude, Qui liberté, de moy tant fort prisée, M’avoit […]
De dag slaat aan & ik ontdubbel mij In wat ik was & daarvan emulatie, Verbeten leed & alom licht rond mij Waarin jouw huid verschijnt als simulatie Van haar schoonheid, zulke constellatie. Maar niets van wat wij maken hier of doen benadert haar, oneindig is haar zoen. Wij verliezen ons in ons, realia, die […]
Er hangt bloed aan mijn glas, ik wou Dat ik elders was, een deftiger persoon. De schoonheid die ik in je ogen bracht Kwam ook voor mij iets te onverwacht. Ik heb geen leden meer, mijn arm is wet Iedereen heeft alles in getallen omgezet. Het leed verschrijft zich in mijn deel Hoe ik kronkel, […]
Er is misschien een raamverhaal, een zijn Waarin je lichaam als een feit bestaat Een vergeestelijke verschijning,iets Waarin ik zin kan zien, een woord, een dag. Het mag ook minder zijn dan dat vandaag Ik heb in mij het woeste van de zon Ik verbrand waar ik ben, zoals jullie Die mij vervloeken omdat ik […]
Ik krijg je nu niet uit mijn gedachten Ik weet wel beter als de lente komt Ik zal mijn pijn met een ander verzachten Het onedele dat speelt in mijn gedachten. Jouw lieve lach, het lijf dat mij verkracht De drang die uit mijn nacht het duister duwt Het oneigenlijjke dat mij in mij stuwt […]
Ik heb mijzelf in jou gevonden: niets Dat kolkt & ondanks zichzelf wil leven Het is een waar gebaar, ik heb nog wel even Er is ook nog het lege altaar daar Waar jij mijn naakte waarheid was Die steen, dat gras, de vogel die er was Ik heb jou met jouw eigen niets bekleed […]
Ik wil je tuin nog wel begroeten Ik wil nog in jouw voze armen zijn Het is misschien een beetje laat voor dit Of dat, de weerschijn van jou lege stad. Ik teken mij in al je straten af Ik heb genoeg van jou, je bent te laf & daar, op het bedeinde, waar schijnbaar […]
Dit tierlantijntje dat ik nu verzin Heb ik voor jou tot vers gevormd Het kan toch niet dat ergens iets ontstaat Waarin jij in mij geen aarding vindt. Ik zucht, ik klaag, ik weet:de maan is vol Ik zie mijn zwakke lijf er middenin. Je hebt mij, denk ik, vergeefs behekst Ik heb enkel deze […]
Er is een toestroom in mijn lijf van jou Je hebt iets in mij gedaan, betovering Ik zie je rosse lokken nog, een flow Van toen ik nog jouw leiding had. Ik wil je nu niet langer tergen De hele wereld is verergering Wat ik erin bemin is enkel jij Ik wrijf mijn zwart aan […]
