Ik heb mijzelf bij jou gevonden: niets
Dat kolkend is & daarom neigt naar leven:
Het is een waar ontstaan, er komt dan iets
Tot stand dat alles gaat bewegen, even
Ons tot zin verheft, een nieuw gegeven.
Het lege altaar is getuigenis,
Stil, van hoe kwetsbaar al het ware is:
Die steen dat gras, de vogel die er was,
Stof in de wind, aardse bekentenis,
Er komt geen woord of mens meer aan te pas.
(Alle LYLIA-teksten tot dusver zijn aan (een eerste) revisie toe, ook al omdat ik besloten heb om alles conform het rijmschema van de Délie van Scève te maken. De revisies verschijnen hier voortaan genummerd met een verwijzing naar het oorspronkelijke schrijfsel. De systematische revisie daalt af in de tijd, wat niet gereviseerd wordt, was allicht aardig als ruis).
