Ik zie je lopen in een tulpenveld,
De zon verbleekt je haar tot schittering,
Jij breekt mijn blindheid open met geweld,
Mijn zwart verdaagt, er komt een glinstering,
Nu ik bezwijk voor jouw betovering.
Er komt een oproer in mijn barre land
De kleuren rukken op van aan de rand.
Karmijn, turkooizen, roze, Pruisisch blauw:
Jouw oker zet hen allen naar jouw hand.
Ik geef het op, mijn rijk is nu van jou.
