Alles wat ik wou, zo zacht & ondoordacht
Werd koud & hard, realiteit van steen,
Afwezigheid die ik nooit had verwacht,
De duisternis waar ooit jouw licht verscheen,
& Van die vele stralen geen, niet één.
Jij bent vergaan tot schimmen in mijn hoofd,
Zwarte nevel waarmee ik ben verloofd,
Mijn oude trouw aan jou die spookt door mij.
Het is de nacht waaraan ik ben beloofd,
Al die uren, & er is geen dag meer bij.
Categorieën
