met dank aan Tanja Maes
De nacht sluit aan de nacht, ik kom niet vrij.
De dag is aan het duistere slechts braam.
De avond valt, jouw lijf verschijnt aan mij:
Jij danst daarbuiten in een duister raam
Jij zingt er zacht & fluistert zwoel mijn naam.
Jouw ogen zijn als felle lampen klaar,
Jouw haren van vergeten zon gebaar,
Jouw handen strelen manestralen daar.
Als ik spring dan zijn wij weer een paar.
Ik sluit dat lege venster beter maar.
rev.26/02/2011
