Ik heb mijzelf in jou gevonden: niets
Dat kolkt & ondanks zichzelf wil leven
Het is een waar gebaar, ik heb nog wel even
Er is ook nog het lege altaar daar
Waar jij mijn naakte waarheid was
Die steen, dat gras, de vogel die er was
Ik heb jou met jouw eigen niets bekleed
Er is nu ik, de reden waarom het je speet
Het genoeglijke verkreukelen (Vergeet).
Categorieën
