Het leed verschrompeld in de ledigheid
In de stilte klinkt mijn zucht als donderslag
De liefde sleept zich als een slak door de tijd
Ze smeert zich uit, verdriet & lelijkheid.
Wij hadden onze handen & de tederheid
Ik likte je lippen, beloofde eeuwigheid
Ik bracht jou van een bloem de lieflijkheid.
De glinster in je ogen toen ik bij je lag
Heb ik onttovert tot gezin, een lieve lach.
& Toen gaf je mij mijn naakt ontslag
Categorieën
