[bloep] Er was jouw woord waarin mijn zin ging leven. Jouw woord verdween terwijl de zin nog klonk. De klank verging zoals je schoonheid even, Toen ik al het mooie in verdriet verdronk Omdat jij weigerde wat ik jou schonk. De wereld was voor jou: gevangenis Voor mij jouw zijn dat er niet langer is. […]
[dageraad] Nog eerder schiet de maan los uit haar baan Of brandt de zon in zwarte sintels uit Dan dat dit licht van ons wordt uit gedaan: Het vaste stralen van ons aards besluit Dat jou & mij in d’ hemelen ontsluit, Een eenheid die geen einde kent of vindt, Een schoonheid die de wrede […]
[de kus van cusanus] Onze lijven staan als één gespannen & Van verlangen vangt het ruisen aan: De kus heeft elk spreken al verbannen, Het woord, verbrijzeld, is tot zucht vergaan. De nacht wil naar een dieper duister gaan, Ik klamp je aan, jij smelt als was in mij. Ik vloei in jou, jij vloeit weerom […]
[knor] Ik zie jou daar, jij bent er helemaal. Ik kleed jou uit zodat ik alles weet. Jij bent mijn zon, er is hier geen verhaal. Jouw licht brandt door , ik verdraag jou als leed. Mijn nachten verdagen, alles is heet. Jij bent een hopeloze lus in mijn bestaan. Ik wil wel weg, maar […]
[strange effect] Het rare is: dit is verschrikkelijk, Jouw mondigheid heeft iedereen verblind. Ik spreek van goden, jij doet zakelijk. Jij spreekt van liefde, maar ik ben niet blind: Jij bent van ondergang het troetelkind. Ik zal beschrijven hoe je ooit bestond, Want jij vergeet het vlees, de droom er rond, Hoe wij twee als zwarte […]
[open boek] Ik heb jouw blik gezien, openbaring Van hoe ik bloed in mij, die trage dood. Ik wou je hand nog zoenen als een ding, Symbool van hoe ik mij in jou ontbloot. Jij bent constant mijn overvloed & nood. Ik lees jou overal & zie jou nooit. Jouw letters dansen in een land van […]
[over de onderstand] Het leed verschrompelt in de ledigheid, In de stilte klinkt mijn zucht als donderslag. De liefde sleept zich als een slak door de tijd. Zij smeert zich uit in haat & schuldbeslag. Wij hadden onze handen & een lieve lach. Ik likte van jou lippen honing, eeuwigheid. Ik bracht jou van een bloem […]
[reportage] Ik wou mijn dood verslaan in rake woorden Voorspellen hoe de wereld mij ontbeert. Mijn pad liep in zichzelf verloren, oorden Doemden op, dromen die jij nu begeert. Jij hebt al lang jezelf in mij verleerd. Ik lig te branden in een houten huis. Ik woel mij bloot, er zijn geen goden thuis. Ik […]
[tight] Ik heb jouw schoonheid in mij uitgebreid. Het is een woud waarin ik kan verdwalen. De populatie is nog onbereid, Ik ben alleen, kan nu geen mens betalen, & Ik heb moeite om het te vertalen. Maar ik heb een klank gemaakt waar jij in klinkt, Er is een vogel ook die heerlijk zingt. […]
