Het regent wel het donker-rotte in,
De smaad waarmee je bloederige windels
Rond je nijd de weg toont naar je haat,
De leegte die er dan & daar ontstaat,
Het stille weten in je dode hart,
Hoe je zelfs de letters van verraad verraadt,
Jezelf verbergt & mij belaadt met alle smart,
Omdat ik eenmaal naar je kilte wees,
Het onbegrip & dan maar onrechtvaardigheid,
Hoe mak je toen geheel mijn zijn naar af verwees.
Categorieën
