Quand l’oeil aux champs est d’esclairs esblouy, Luy semble nuict quelque part, qu’il regarde: Puis peu a peu de clarté resjouy, Des soubdains feuz du Ciel se contregarde. Mais moy conduict dessoubs la sauvegarde De ceste tienne, & unique lumiere, Qui m’offusca ma lyesse premiere Par tes doulx rayz aiguement suyviz, Ne me pers plus […]
November & wanhoop’s donkere dagen Verstrengelen, ik streel mijn handen In het bed vol slangen waar wij lagen Het duister is te sterk, het gaat verzanden, Breekt monden open met verbeeld verlangen. Iemand sist “agape” & ze meent het niet De vlam slaat aan, ik hoor mij kermen: “Waarom slaat gij mij met stalen stangen? […]
Geesten, spoken, zombies, duisternis: Ik heb vannacht het licht weer aangelaten Opdat ik beter zien zou wat ik mis Een toekomst niet, die heb jij al verlaten Jouw rijkdom niet, die kan niet komen, & Evenmin jouw trouw, die heb je niet. Maar in het stof waar ik mijn jas vergooide Spon ’t licht een […]
Seule raison, de la Nature loy, T’à de chascun l’affection acquise. Car ta vertu de trop meilleur alloy, Qu’Or monnoyé, ny aultre chose exquise, Te veult du Ciel (ô tard) estre requise, Tant approchante est des Dieux ta coustume. Doncques en vain travailleroit ma plume Pour t’entailler a perpetuité: Mais ton sainct feu, qui a […]
Ik bloed de leegte in die mij ontvangt, Ik heb geen ogen meer, het zicht is weg. Ik kleed je uit in duister, niets verlangt Het niets dat roert naar iets, ik zeg Je alle schoonheid aan, mijn stem vervelt, Wervelt in je aders, radeloos, ik smelt. Ik wil dit leven niet waarin ik lijd. […]
Comme Hecaté tu me feras errer Et vif, & mort cent ans parmy les Umbres: Comme Diane au Ciel me resserrer, D’ou descendis en ces mortelz encombres: Comme regnante aux infernalles umbres Amoindriras, ou accroistras mes peines. Mais comme Lune infuse dans mes veines Celle tu fus, es, et seras DELIE, Qu’Amour à joinct a […]
Mijn dag is rose, bloed, gemis & dichte mist Een jurk van jou wappert in herinnering Alsof je slaan wil, meer verwijdering. Ik droomde van een tuin vannacht, ik wist In welke kelk je als de dauw verscholen lag. Het drinken van lippen dat ik niet meer mag. De glinstering in ogen die ik niet […]
Le Cerf volant aux aboys de l’Austruche Hors de son giste esperdu s’envola: Sur le plus hault de l’Europe il se jusche, Cuydant trouver seurté, & repos là, Lieu sacre, & sainct, lequel il viola Par main a tous prophanément notoyre. Aussi par mort precedant la victoyre Luy fut son nom insignément playé, Comme au […]
Donker is de nacht & ik hark hier blind De bladeren weg terwijl een veelvoud Ervan de einder mij ten einde bindt. Mijn schouders punten, mijn hand is woud, & Als ik wijs verschijnt de hel als goud. Ik ga het water in, u vindt mij niet, Het is de lege huls die u omklemt […]
