Geesten, spoken, zombies, duisternis:
Ik heb vannacht het licht weer aangelaten
Opdat ik beter zien zou wat ik mis
Een toekomst niet, die heb jij al verlaten
Jouw rijkdom niet, die kan niet komen,
& Evenmin jouw trouw, die heb je niet.
Maar in het stof waar ik mijn jas vergooide
Spon ’t licht een lus waarin je glitter ziet
Belofte van een diepe rust, een lichtekooi
Die eenzaam is, mij verwenst & gratis kust.
Categorieën
