Categorieën
LAIS lyriek

’t transfigureert

 De winden jagen rond dit lege huis.
Ik zit erin, & hoor de muren huilen,
& Wat ik zie wordt in mijn dromen gruis
Van burchten waar de nare ogen schuilen.
 Ik woel, & waar ik woel ontstaat mijn schelp,
Materie die uw zee aan ’t ruisen helpt.
Ik klaag & wat ik in hier de nacht injaag,
Parelt ’s morgens uit tot sieraad dat je draagt.
Ik maal tot stof  vannacht mijn angsten fijn,
Waarin jij dansend dan als Licht verschijnt.

 

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.