Het Neo-Kathedraalse Schoonschrift, een belangrijk onderdeel van de Bouwkunde, werd heden geïnitieerd. Het zet de weg verder van het Elfabet en het Velfabet, plus nog wat andere, minder uitgesproken bewegingen binnen de Kathedraalse Schriftuur. Met het Schoonschrift zoeken we een bouwpraktijk op die zich op het gladde ijs tussen Stem en Lijn waagt. We pogen een Veld van Consistentie (Deleuze) in min of meer stabiele vorm te voorzien, waarop de coderingspraktijken in hun diverse modaliteiten (klank, licht, beweging) elkaar kunnen vinden.
We vertrekken bij het gekende: de fonemen van de Nederlandse taal, de IPA-codering daarvan, de Nederlandse schrijfpraktijk, het Neo-Kathedraalse Kliederen. In dat woelige vaarwater proberen we een pad (route-tracé) te vinden dat naar een Schoonschrift moet leiden dat in haar Vertekening van de Stem het midden zoekt tussen de vereisten van het gebruiksgemak (vlotte schrijf- en leesbaarheid), de fijnzinnigheid (maximale weergavepotentie en eenduidigeheid) en de Eenvoud ( aka het Al, ofte de aanwezigheid van het onbereikbare vóór het als dusdanig gedacht is).
Tijdens het Schoonschrijven zal de Kathedraalse Auteur de nodoige aandacht schenken aan het obligate Trekkebekken: elke Schriftuur gaat gepaard met een bewuste, zij het innerlijke sonorisatie van het geschreven. Zoals een kind vaak met tussenlips gepunte tong de lijnvorming van zijn eerste oefenletters pleegt neder te zetten, zo zal geheel de mondige maar ook buiten-mondige motoriek van de Schoonschrijver er zich naar richten de originaire klanken van zijn Schrift mede vorm te geven, zodat er een – vaak als mystiek omschreven – eenheid optreedt van klank, licht en lijnvorming in haar materieel waarneembare Stembeleving.
Onder Pornolettristen is deze trance-achtige toestand al eerder waargenomen, zonder dat het daarbij echter tot een effectief waarneembaar Schoonschrift kwam (Pornolettristen zijn nu eenmaal in die mate Afvallig aan de Kathedraalse Leer dat zij Wrijven om te Wrijven, een laat-20ste, begin 21ste eeuwse mutatie van het gevreesde laarpoerlaar-virus. De Vrije Lyriek streeft echter wel degelijk naar het Aandikken of Bezwangeren hetzij Infecteren van het Tastbare. )
Tijdens het aanstaande Derde KLEBNIKOV CARNAVAL (3-5 september 2010) zal Kathedraalauteur dv een initiatiesessie voorzitten voor liefhebbers die zich aan deze niet te onderschatten praktijk willen wagen. U kan ervan op aan dat het Neo-Kathedraalse Schoonschrift een verrijking zal zijn voor uw gehele persoon en de Dissolutie daarvan in het U Omringende.
Ruist, gij zwarte Zeilen van de Tijd!
