tekst & voordracht: dv, gerrit achterberg
mixage & productie: Grapes of Art
[fragment uit de uitzending van 21/04/2010]
tekst:
De hagelsnoeren van het Net
Het echte is het enge in de Vogelsluis. Drie
deuren fortuneren de bezoeker maar de ramen
waren beter dichtgeplakt. Verlossing hier
is niet nabij. Het net voedt gedwee het licht
voor de dode vader, het verbrijzelde gezin.
Zo bengelt er een buiten binnen, blind & dof
met in april een wrede tinteling. Spookpijn
van een verdachte eenheid, alsof de hoenderen
ooit in vrijheid het weidse land doorkakelden.
Onbegrijpelijk is hoe wij in dit kegelperspectief
nog stappen kunnen & er afgeleide dingen zien.
Laat ons neuken, hard, opdat het breken zou.
——————
jij op je
vreemde aarde waarop
ook meteoren ploften
(stof stof stof)
lang voor leven er
bewezen was: kijk
& zet in elke bocht
die je rijdende maakt,
het ronde recht (blijven
ademen).
de enige keizer is de keizer
van de ijsjes (314 smaken).
——————–
Fotografie
Hedennacht heb ik bij je verwijld.
Maar de plaats is alweer vereelt.
Je lag op de vloer, languit.
We hebben samen gespeeld
in een diepte, door niets gedeeld.
M’n armen pasten nog om je heen
en mijn hand gleed over het origineel,
waar de foto van is vergeeld.
Het heeft weinig gescheeld
of ik ging nimmermeer heen,
zo in het gebeuren vastgehaakt;
tot eenzelfde negatief gemaakt,
onder het droomlicht dat ons bescheen.
Gerrit Achterberg (1905-1962)
Uit: Verzamelde Gedichten, Querido, Amsterdam, 1985
——————————————-
Breedstraterige slet, zegt hij (spuugt)
haar de eerste (derde, vierde) liefde
aan/af (
een Bartas doet wat een Bartas doen kan
) (ik) – Uw
verscheidene werken […] hoe helder. De weg is ons
bekend zoals wij ons aan de weg bekennen, het duister
in deze regels is het gruis van lichtafval, tijdslakken.
1, 2, 3, 4:
De ervaringsdeskundige (sic) kerft zich open & plakt,
het plakken gaat van mij, mij & mij, de verbeelding
kokhalst & brokt de code:
verbeelding. strik (ik);
“Van oorlog zing ik & van steden die vergaan. Age that.”
