tekst & voordracht: Malherbe, dv
mixage & productie: Grapes of Art
tekst (deels):
L’enfant désherité s’enivre de soleil
een voetafdruk geluid in grint
& maanlicht op de wagen viel
tot het lichaam zich weer sloot,
tot het lichaam zich weer sluit.
kleur bedacht ik om het haar
& om het vlak der ogen te betasten,
warmte om het einde van mijn koude
op haar poorten voelbaar stuk te slaan.
een korte nacht wellicht is dit bestaan.
Envoie-toi bien loin de ces miasmes morbides;
vel op derrie, roos in slijk,
op vegen nacht een vaal gezicht
tot het lichaam mij bekoorde,
tot het lichaam mij bekoort.
vlees verhaalt de zeeën
hoe het vocht vergaat in grond
& mijn onkruid brandt in monden
die mijn aandrift nimmer schonden.
tekort aan haar wellicht is wat ik deed.
Et vous, femmes, hélas! pâles comme des cierges
eender licht door kathedralen
als door ijs dat wellust ving
tot het lichaam ons bedaarde,
tot het lichaam ons bedaart.
onbewogen zie ik strakke koorden
van haar ogen naar mijn dood :
net zo zag ik haar dijen op & af mij glijden
van het glimmend branden naar de kille moord.
tekort aan niets wellicht gebiedt de kus.
