Mixage & productie: Grapes of Art
Tekst & voordracht: dv
RADIO KLEBNIKOV 17/11/2009
je steekt mij de ogen & ik maak een naar geluid
ik draag je handen overal nog met mij mee. je vingers
strelen mij de nek als burundese regen & in mijn droom
trekken ze meedogenloos de stoppen van ‘t verlangen
uit, je lijf stroomt dan in vlagen uit mijn beven. ik word
wenend wakker & ik ween omdat ik wakker word. krekels
zetten vogels naast de schoten in de verte & van de moskee
zet in een klagerige gebedenzang. zij snoeren vast het meer
& willen van de wereld net als jij het einde zien & pas daarna
de tijden tot een plaats vervoegen waar het goede goed is
& het kwade kwaad. maar niets daarvan bestaat. de wereld
draagt ons in een diep geborgen bel & in het wiebelende
omspansel daarvan zien wij enkel onze eigen hel. het schone
spiegelt zich in ogen die wij in de ogen waren toen die nog
keken naar het schone dat wij in elkander zagen. nu dus niet.
dv, Bujumbura, Burundi 24/04/2009 @6:33
—————————————————————————————————
in mijn ogen wellen de tranen van uw dode zoon
in mijn ogen staat het leed van uw dochter gegrifd
in mijn ogen breken de containers van het bloed
in mijn ogen helt uw zinkend schip naar zinken
in mijn ogen klaagt & lacht een kraai om ons
in mijn ogen danst het lijk dat liefde heet
in mijn ogen zitten ogen die uw genocide leest
in mijn handen denkt geen vezel nog aan wij
(het schreeuwt van ‘er’ & trekt aan restjes mij)
door mijn vingers trekt het leven weg & af van u
in mijn aders schuimt & snottert iets van zelfverachting
(in de verontreiniging (geel) kent mijn zijn vrienden)
u lacht. u weent. u danst & drinkt. u doet wat ik zou doen
u zoekt mijn asse in de bewegingen die ik hen leerde
u zoekt verlangen in het rot waar ooit mijn tulpen stulpten
u breekt de aarde open naar het zwart van rust en peis
u ziet daar helder slechts het blinken van een zeis
[geluid: RADIO KLEBNIKOV]
