Vacuüm De wereld is de wereld is de wereld niet, want deze leegte kent de wereld niet, zo ledig is hij niet. Je dooft, je dwaalt, je ster bekleedt mij elke nacht met zwarte tongen. Bleke parelsnoeren van je versteende licht wurgen mij als hongerige slangen & je gezicht versplintert in fonkelende bladen ijs & […]
Halleluja Haïti: geef ons heden onze jaarlijkse natuurramp opdat wij onze schuld kunnen wegkwelen. “Het nummer gaat heel diep en klinkt universeel”, vindt Natalia. “Mensen kunnen zich optrekken aan zo’n nummer”. Met de opbrengst kunnen we heel Haïti volpoten met heel diep verankerde paaltjes (uit aluminium best, dat roest niet). We zetten er zo’n universeel […]
Je hebt poëzie om te lezen, poëzie om naar te luisteren en poëzie om te zien. Beroemde voorbeelden van dichters die zie-poëzie maakten zijn Paul van Ostaijen, I.K. Bonset, Paul de Vree en K. Schippers. Deze vorm van poëzie kent de laatste jaren voorzichtig een opleving. Voor Karel ten Haaf reden om nu een bloemlezing […]
improvisatieduo prairie (gitaar & amps) met lucille calmel (laptop & stem) FB fanpage: http://www.facebook.com/pages/prairiecalmel/213211306550 MySpace: http://www.myspace.com/prairiecalmel
‘Je’ signifie ‘la personne qui énonce la presente instance de discours contenant ‘je’. A. Benveniste 1 Mijn handen hangen winden aan – flatus vocis – & ik ontken, een stem die klanken graait & zinnen kraait in de mist rond je bevroren werf. Je hebt een duisternis gezaaid waarvan men zegt dat goden er hun […]
(scène: god & eva spelen slangetje & adam wil de zonnewijzer repareren) A: luitenant ik plaatshouder jij niets zijn wij A & E: laat ons verdwijnen E: hebben wij stroom begaan met een droom uit met een klik A: gedruis in een blik wordt stil als ik slik (de sneeuw is te wit) A & […]
god’s lippen vervellen in de bergen. de tijd verdaagt de dag met een nacht. de storm aast op de stilte in het oog van de storm. de kinderen krijsen wijl de ouders hen splijten. het vlees & het bloed kwakt op het ijs van de nieuwe zwijgtijd. niets zeggen de schotsen. niets zeggen de stenen. […]
Virus van de Vrije Lyriek (Muterend) dv, 2010, Marie’s Colours op papier, 24×18 cm
ingelijfd verdwenen symbolen wil het toeval dat je haren strepen mijn schouder tot op het wit klinkende bot & in mijn navel mateloos versterkt raketten bulderen (spektakel met moederkoek). hoofden met halen gemaskerd van rillende rompen ge- scheiden & het leed wordt een deel van mijn vurige pink (knipschaar in spreidstand : momentop- name). met […]
die tweede macht van ons, zei hij, dat zijn wij niet. ik vermenigvuldig mij & jij verspreidt je over mij. doe jij dat ook & dan pas heb je wij. hij deed het voor, zij volgde niet. zo bleef hij hangen met middenin zijn pover lied: een half ons verdriet.
Nieuw toneelstuk in regie van Jan Sprengers, warm aanbevolen. Klik op de afbeelding voor alle info.