de beelden erbij vind ik maar niks. gewoon luisteren zou ik zeggen.
Maand: april 2009
aan de horizon staat het einde dat zich eindelijk herkent de tijd van de wereld ontfermt zich over elk moment. de tijd van de wereld is erg veranderlijk, springerig, en cyclisch ook. het grint herhaalt bij elke stap alle stappen die jij ooit zette, hier. gruis van ons dat in mij huist wordt zo tot […]
wat te zeggen
wat dien ik nog te zeggen? heeft het nog belang? in het duistere daar zal ik als vloek volstaan ik ben de bok waaraan mijn zonde kleeft ik geraakte van mijzelf niet af tot een schrijfsel stijf ik op ik ben niet laf maar faal schrijf mij niet aub op of af. doe mijn ogen […]
or pour mon ange de karren stropen de straat op nekken de kat pletten duif en de bloesemgeur van kerselaren strandt in hun stank van ons leed hoeft niemand weet te hebben ogen draai ik om en luiken dicht van paars naar puur oranje de eerste slok is altijd de ergste er komt sleet op […]
naakt en zilt zo wil ik je ziel
op de bodem van het bodemloze vat dat mijn ik is, lig ik ietwat afwezig te kronkelen. ‘het is een lieve jongen’ zoals men ook zegt ‘hij bijt niet’ (de dobberman die net drie katten en een baby) er nestelt zich in mij hoop op slangen, ik droom alen vol verlangen. ik houd het niet langer en out […]
over tederheid
de triestheid in dit drieste is een wild verhaal, een kwetterend gezang met dwaas getetter dat op de planken spettert maar al gauw. ik min. u meert niet langer aan mijn kade aan. woede in vreze en bij rechtheid van roede. maar wie ben jij? een ik? de zwoelte van een zucht in een staafje met […]
mijn groen is mos of rot. de takken van uw woord ontbotten heden niet in mij en het zwellen rondom van de lente is een hel. ik hul vergeefs mijn adem in een zweem van zwijgen, ik berg mijn smelten in ontdooien, maar tot stilstand kom ik niet. jij doet mij gestaag verder doende in jouw ontdoen een […]
woensdag is zoendag
nergens in dit verdampende land verdraagt men nog dat ik mij zo letterlijk verwoord. afzichtelijk derhalve en zwijgend tenminste sta ik als boom tussen de bomen, bloesem op de schrielte. jouw dag is mest. jouw stem vorkt mij af en terwijl jij triangelt diep in het engelachtige gieren de kraaien. ik hoor tot de bossen […]