Categorieën
lyriek

hoe het stopte & het pad begon

het sporen rijmt niet op een trein

het woord was eerst ik denk vertedering
toen waren er de wolken & mijn vernedering
ik hou van jou mijn ergste dromen af. hield.
je bent van mij erg bloedend nu de bloody hiel

verarmen wil ik wel ik leef bij ons & dat zijt gij
ik wil zelfs van je nieuwe lief een kroning zijn
maar dit is wat ik echt niet kan de man in mij
verdraagt geen ondergang ik schuif je in mijn

woorden uit ik schrik als ik mij zie als jouw besluit
ik daver dan het zonlicht in de wereld was van ons
onwereldlijk verpauperend een traag & aards begin

kijk eens om je heen. wie zie je nog? ik straal
voor jou & je noemt het onverdraaglijk kabaal
ik ben uw oeverloze  meester & dit is mijn taal

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.