POETRY KESSEL-LO POEZIE, onze meertalige code-wasserette op www.vilt.net/kessello steekt sinds kort in een nieuw kleedje. De nieuwe lay-out is er één die zichzelf wil laten wegdenken en daar soms al in slaagt, maar we sleutelen er nog verder aan.
Less is more voor die schermuitdraaiverfraaiïngen, alle aandacht dient immers te gaan naar de schrijfsels van de PK-LP auteurs zelf , een bont en wissellend allegaartje van binnen- en buitenlands talent. Die maken van PK-LP wat ze ervan kunnen of willen maken, want eens je het tot KESSELPOET geschopt hebt, mag je daar gewoon je zin doen.
Een KESSELPOET is een door de KESSELPOORT gevalideerd beoefenaar van de Vrije Lyriek. De Vrije Lyriek is de coderingspraktijk van sensaties. De KESSELPOORT bestaat uit een wisselbestand van KESSELPOETS.
KESSELPOET wordt je als je drie dingen gepubliceerd krijgt achter onze URL. Inzenden doe je naar mij dirk@vilt.net of naar één van de andere editeuren, ‘k zou nog ’s moeten rondvragen wie er wil inzendingen ontvangen.
Zo vervoegde onlangs onze rangen dhr Kees Godefrooij, bezieler van het neo-nedervallende ‘Zwarte Romantiek’ een virtueeltje voor esthetisch oversensitieven, een quasi dagelijks duister genot voor onze van licht vergeven blik.
Loont dat de moeite, dat Kesselpoetendom? Wel, je komt met je werk terecht op het enige meertalige forum in onze contreien waar er zowel voor poëzie, proza, visuele poëmen, essay enfin alle (on)denkbare literaire schrijfsels als voor grafiek, collage, montage, audio, video enfin alle mogelijk vormen van blogbare code van poëtisch-creatieve aard plaats is. Het loopse mixtuur beoogd onderling één en ander te bevruchten, een idee dat ook al merkbaar aanwezig is in de mix van erg locaal met erg internationaal, erg hoog en erg banaal, erg netjes en erg obsceen, erg hij en erg zij, erg in en erg on.
Binnenkort hebben we ook een winstoogmerkloos handeltje in papierwaren binnen handbereik, zodat we een heus PK-LP Archief in drukvorm beschikbaar gaan stellen. Eénmaal per jaar zal ook 1 of meerdere daartoe verzochte bloemlezer (s) ofte elegist(e) (s) een PK-LP Jaarboek samenstellen.
* *
*
POETRY KESSEL-LO POEZIE is een stap naast alle dilemma’s die een in de tang van de exploitatiecultuur gegrepen creativiteitsbeleving dreigen te verlammen.
Op dit historische ogenblik, waar ons nog nooit zoveel mogelijkheden ter beschikking stonden om tot een rijke participatiecultuur te komen, staart iedereen zich blind op schijntegenstellingen en nepproblemen, en lijkt alleen dat van tel dat netjes gepresenteerd en naar behoren gelabeld en dus volstrekt onschadelijk en oninteressant richting consumptie kan. Reële problemen worden op professionele wijze onder de mat van de hysterische symptoombestrijding gekeerd. Of symptoomverheerlijking, want van de wieg tot het graf worden we in de ban gehouden van een apathie, de fascinatie door het sensationele die elke sensatie uitsluit, en daarbij staan verhalen van geweldpleging en ondraaglijke ellende, van live vertoonde massamoord en letterlijk indringende verslagen van pathologische gevallen hoog op de rangorden van de nieuwsprogrammatoren. Diep in Afrika berekent dan een warlord hoeveel afgehakte kinderbeenderen en uitgerukte vrouwenharten het deze maand zal kosten om het nieuws te halen. Uw nieuws, want u bent het waard.
De amorf gedachte consumerende massa wordt daarbij alsmaar gladder met beter naar binnen schuivend vertier bedient, zodat er weldra van enige vertering geen sprake meer is en de gestabiliseerde individu’s, volslagen ontworden autofage weerstanden zijn in een toepassing die draaiend op gelouterde doodsdrift alsmaar sneller tot een Besluit dreigt te komen, de stilstand van het Zijn, een soort bevroren kwabbernoot. De meest hevige stroomstoten die nu nog deze mensenklomp aan het trillen krijgt, de horrifieke verhalen van doem en ondergang, van weerzinwekkende bloeddorstigheid en kotsklare ontaardingen, zullen ook dan verstillen, en het humane zal eindelijk vatbaar zijn, volkomen transparant, puur, goddelijk.
Wel PK-LP is volstrekt onverteerbaar. Het kost niks en het levert niks op. Het kotst creaties in uw schone schoot. Het is kunst noch kitch, vis noch vlees en vooral ook geen poëzie, want die ligt ook al verkiesbaar in de rekken. Poezie: een tremaloze verschrijving van het bestaande. Een verder vrij onbenoembare en onafgebakende stroom van creatieve uitlatingen die we zo op u af laten komen.
PK-LP is de laatste frontier, en meteen de eerste want het is space itself, het ding komt tot stand waar het tot stand komt, omdat het tot stand komt, daar, telkens weer. Het maakt aldus haar eigen plaats aan, het is een poort die aanspoort tot plaatsvorming. PK-LP barst uit in het bestel als een paarse zweer op een hoogst onwelvoeglijke plaats.
PK-LP stroomt postliteratuur op u af, in alle betekenissen van het woord, maar vooral in die zin dat het geen labels behoeft. Want labels worden toegekend door de sterkste spelers op een markt die niet de onze is, want wij zien u niet als eindgebruiker, wij exploiteren niet onze talenten en die van onze collega’s om ze aan u of wie danook te kunnen slijten, wij benaderen u als participant, zelfs al doet u niets meer dan het openen van onze bestanden.
Het enige label dat we toekennen, toestaan is dat van de auteur, die ondode in elk van u, dat ontembare woelwater waarmee u elk bestand te lijf gaat, een lijf van vlees, bloed, zeik, tranen en humaan vruchtensap, een stel handen die zich niet afgeschreven weten, maar die tokkelen van leven, sensualiteit, die voortdurend de virtuele paden inwriemelen op zoek naar ruimte, tijd, een Al vol ledigheid & tijd voor het plezier dat daarin botst en binnenrolt, de glimmende purperen bal in uw kamp, de naakte spier van de creatie, gespannen aan de botten van uw van diepzinnigheden doordrenkte schedelnaadvergroeiïngen (vochtig houden en buiten direct zonlicht).
De auteur is immers het raam, het perspectief op de plaats, en zonder een meervoudigheid van perspectieven komt er geen enkele plaats tot stand, tenzij een gemeenplaats, maar die hadden we al. Ieder van u is auteur, in potentie, maar om die potentie waar te maken moet je er niet over lameren, maar schrijven, tekenen, schilderen, coderen, je plaats maken zodat je je plaats kan vinden en ook ruimte kan geven aan éénieder die daarom verlegen zit, en dat zijn er nogal wat.
Enfin, soit: laat ons hopen, en anders schrijven we wel weer een nieuwe patch.
