[3 manieren om uit bad te komen – afl. 3] Monorails and Satellites De winterzon botst op het raam & in vegen fronst de stad haar koude op tot een vlak. Veelvoudig: de zon de zon de zon het raam (met een vermoeden van adem) Het lied is een lied sta je midden in je […]
[3 manieren om uit bad te komen – afl. 2] All of you Het raam zinkt in de nacht & je stem aarzelt. Je schuurt je bassen aan het bad het water de nacht drie klaproosjes aan je kuiten ( wat ’n kloteherrie toch daarboven) is er sprake, het zijn breekt & het roze van […]
[3 manieren om uit bad te komen – afl. 1] Spiritual Unity de nacht nadert het raam & het zicht hapert. Het zicht hapert aan het zicht het raam een flikkerend fietslicht drie klaproosjes onderaan (de trein boven raast onherkenbaar andere tunnels in) sprake is er dan (trappen maar) van een fietslicht in het fietslicht […]
Polders, vrucht van eigen kracht! De nachtwind doorsuisde de statige bosschen van Carregi: Het was een man van ingetrokken, strengen geest. Vader! Laat den fellen wind dezen man beschermen. Erbarmen! Daar slingert de donder echter vernielend naar onder Den knarsende brand. Rechts & links van ons strekken zich De palenrijen uit. De tusschenruimte is aangevuld […]
Na het allereerste gedicht van Hugo Claus is nu ook het eerste beeldende werk van de overleden meester opgedoken. Kenners dichten het werk reeds een cruciale plaats toe in het grafische oeuvre van de dichter, dat weliswaar minder bekend is dan zijn literaire werk, maar minstens even omvangrijk. De tekening is slechts een visitekaartje groot. […]
Zielloos in de schoot der Zee Ferdinand had zijne strijdbijl in de hand genomen Geen wind beroerde ’t loof, geen vogel deed zich hooren t’ Was tijd om naar Olympia’s vlakte te stroomen Lieflijk streelt zijn stem haar kanten ooren Hem troosten niet tegen de onmeedoogende samenleving Haar schoone roeping & haar doel? Vereedlen & […]
[sonnet samengesteld uit verhaspelde fragmenten gelezen inhet Nederlandsch Leesboek van G.D. Minnaert, Gent 1892] immer-jeugdige Vorstin, hoe staat het met uw korenakker?uw mensen minnen min, maar zie hoe ieder zich in leventotterdood bezingt! hoe slap hun pen, hoe stram on-wakkerook hun naald, diep in hout en in het koper ooit gedreven! hoe bar hun taal, vol […]
U merkt het allicht aan de ordentelijk druipende gedrochten: het vriest & moddert diep in het vilten hart, vandaag. Hoog tijd om de hartverwarmertjes uit de berichtenlade te halen. Op naar de ontzetting van uw Waarlijk Blijde Gemoed uit de kerstballenvretershumor! Nu, euh, sorry, – tja, soit: De Zilveren Maanpoedel, Madame Toutou, is allergisch aan […]
Reïncarnerend De lucifer die je kende & knakte is het stoffen staafje dat ik plet tussen twee natte vingers die ik effen van je leen & ondertussen verlustigt u lieden zich in het begaan van het ene onrecht na het andere door mij halsbrekend & reikpiemelig uit het dwaze gehoekte van jullie woordelijke dwalen te […]
