Prelude in C# Minor
- dondert neer op je hoofd (druipt je oor langs)
- de vreugde (ligt) in het verschiet bij de schillen verdriet
- uitwasemt borsjtgeurtjes in de stegen van Alstad, de mythische
- zoals het brein het huis uitswingt, zo draait de aarde naar nergens
- misschien hier nog een map “formulieren”
- het oog zelf
- schoonheid is een lening (af te betalen met de bewegingen er naartoe)
neer ligt het hert, druipt
framboise, vuur likt & geconfijt
boert het verderf verder
groen gaat het rijtje af
Quiet Ecstacy
de pianist voert de pianist uit & zijn liefde
voor de herhaling schuift tussen de ladders
de handen in elkaar
wij worden bezemsterk wij
worden trilling wij
halen stof om in stof
wij laten in de spanning
de spanning van de stille
ekstase ontstaan
zodat het branden het branden betreft
van stralen in het stralen van ons bestaan
(de afloop is waar het afloopt)
Aurora Borealis
In de onzichtbare draaiing van de hemelen
kan je middels een doordeweekse lichtekooi,
zo’n frêle, wulpse freule met een jurk vol gaten,
vrij makkelijk het bestaan aantonen
van polarisatie, de regelmaat van de klok
die we met de trams & de trolleys
de zingende telegraafdraden
& een ontembare verbalisatiedrang
in het hart hebben gewekt
van het ons als een buitenaardse hoer
omringende buiten:
je neukt haar, je betaalt
& weigert verder nog
de hemel in te kijken.
