Download Track 2
van het nagelnieuwe
My Space Album
/–…/””
De SLUIS-beweging is niet meer te houden.
Een MySpace Ruimte vormde zich er rond, het doet zich nu ook al voor als een Band waar u Fan van kan worden, en het eigent zich de naam Neue Kathedrale des erotischen Elends geheel toe.
Ook de Vrije Woordenstrijk moet eraan geloven: http://sluis.wordpress.com, in een degoutant hip zwart nog wel, met oranje lettertjes, alsof het Westen en Haar Geletterde Traditie van dergelijke scherts en dusdanig frivool vertoon op enigerlei wijze gediend zou zijn.
Uiteraard gebeurt alles weer helemaal ondoordacht, dwaas-impulsief en met zelfs niet een waterkans op slagen. Terwijl de beloofde werken aan het Khlebnikov archief niet eens gestart blijken te zijn!
Straks, ik zie het zo gebeuren, bestormt de oudere dichter met zijn nobele maar ietwat vervallen familie nog één of ander duister podium, om daar met een geilig heupwiegen de lyrische stroom te deformeren tot een hels opzwiepen, een ontluisterend jaagpad van de onpeilbare drekpoelen van het zwartgallige sentiment naar de Koele Diepten van het Glanzende Niets.
Verrotting gaat den Dood erg letterlijk vooraf.
Dolfijnen jongen verzen in de heuvels, ganzen onaneren oergebeden uit een half-vergaan missaal. Dichters snuiven lyrisch & hun gigantesk kabaal dwingt den argeloze burger tot onderlinge wanhoop en gebarentaal.
Bij Horatius, het ware beter dat al die stuurloze lyrici zich op geheel hermetische wijze zouden doodzuipen, dan konden wij hen tenminste tijdig plaatsen, hen in de eeuwige kaders van het In Memoriam vatten, tussen de plankjes Cult & Kitsch op- en indelen, in de eigen darmvellen hen het zwerfrot door geoefende taxidermisten laten verbinden en hun restanten in het consumentenvet aanstampen en opschijven als gefeuilleteerde hespeworst om ze vervolgens uiterst professioneel aan de man te brengen, terdege geolied en vers en goud be-uild in folie met duidelijke vermelding van de bij voorbaat vervallen versheidsdatum. “Hier leeft men niet hier wordt de dood als doel geprezen.”
Hier is de SLUIS al, onvermijdelijk allicht, maar waar blijft dan den Wachter? Moet de Wakkere Burger hier niet ingrijpen? Moet er niet gewaakt over kwaliteit en goede Orde door een schare van terdege verloonde Deskundigen? De arme Burgervrouw, is zij niet stuurloos zo zij niet de klevertjes ziet van de geboekstaavde Bedrijven?
& Wat te denken van onze kinderen? Straks steken al deze sluizige, vrijpostige kruisspinnen nog hun nette, gehoorzaam op subsidie vegeterende en geheel van onproductief gedrag gevrijwaarde podiumcollega’s aan met hun virale boodschap van de Totale Onverkoopbaarheid, met hun tengere gevoelssprieten staande van gelouterde schoonheid stijf maar door de beknependheid van de integriteit in de aarde slapjes gedreven hun frêle fragiele worteltjes, weerloos en vergankelijk de bloedende voetjes als in eigen nat geprangd tussen de nijdige distels van het Kwaad, de rijzige gifmasten van het oofdloze Verzet en het welig tierende onkruid van de gebotvierde lusten.
Hoort! Zij neigen al uw gehoor onherstelbare schade toe te brengen met hun verzamelde Sporen, een amalgaam van totaal onbeluisterbare Akoestieke Prut, maar vergeven van de Onrust Zelve, zodat gij na één beluistering al, niet meer naar behoren de laatste koopinstructies op uw schermen zult kunnen aanhoren, hoe hoog ook zij boven het volume van de steeds schaarsere kleuterprogrammatie uitsuizen!
Mijdt deze SLUIS, zij stoft uw Droge Zielen uit & bergt ze bij de Kwalijke Winden in!
