Stekels van de vrije lyriek
Op de dingen plakken de woorden met woorden de dingen tot dingen
& daarom dingen de dingen naar de gunsten van Mes & Vernieling.
Mes & Vernieling verrukken de ogen & schuren de huid. Het bloed
in de ogen & het zweet in de wonden prikkelen tot opstand maar
je tepels plakken dicht met de stroop van cellofane klieren & je
lippen lippen angstig je lippen toe met silicone lippen waarlangs
je dagelijks ontwormde adem adem stroperig strijken doet
de longen in van longen waarin je naakte longen lillend liggen
naar oude lucht te snakken van toen je mij nog had, het mes
dat in je houten lijf de woorden kerfde van Ooit de Ware Dingen.
Egelbol:
Met mijn stekels breng ik de lyrieke stippen aan
die in de folie zweren tot je verstikte lijfje met je kronkelbrein
uit het wika-waka-woordenrijk van ik & jij is heengegaan.
