Sequia. Het slijm zakt vlugger in. De resten
verharden tot zoutkorsten. REBAIXES.
De stad wordt inderdaad tot op de draad bezeken.
Bij elke straal verpulvert er een stuk
van de geblokletterde korting. Give me, give me,
give me a man after midnight: een vierkoppige
sliert jeugd uit Parijs lurkt zich suf aan elkaar.
Ça pèse, être l’homme URInoir à Barna ce matin.
ABBA. BAAB. AAB. BBA.
Juli 2008. We naderen
de oevers van de Styx Minora.
De wijven worden nijdiger.
De honden ruiken bloed.
Recarga aqui tu movil.
Je wil de blauwe stad omarmen
zoals Pablo ze achterliet, blauw
met de tranen hard & droog
in de blauwe ogen, maar de zeik
barst uit de poreuse gevels & druipt
over je handen, je armen, het spettert
als spullen van Zara, Gucci & Gaudi
in je ogen. Alle wonden klappen open,
& er is gratis zout van hogerhand.
De ochtendzon plakt aan het zweet
van de nacht. Op de balkonnetjes
neuken de duiven zich de veren van het lijf.
TOKOMUSIC. Tapas. Nits.
Barceloneta Beach.
Aqua Beer Water Cola.
Aqua Beer Water Cola.
Aqua Beer Water Cola.
Elke stem is mest
voor de invallende stilte.
