Het rillen dat je dacht om haar
is net zo weg & wezenlijk als zij.
Ze heeft je haar regen gelaten, & wind
in een cirkeltje brand in je jas
& de komende loomheid van herfst
op het gras, op je blad, in een glas.
De dag geeft al haar daden in herinnering
& zo het voetstaps gaat van ’t midden weg,
verdwijnt er niets dan angst om niets dat
in je reiken ligt, komt je alles zo vertrouwd
ter oor , dat het je alsmaar
onverwachter wordt, zo ver
dat je haar ziet, met je dag zo ultiem
rond haar schouders van nu geslagen, hier.
dv 1995, ongebundeld
Wij zijn met verlof tot 12-08.
Tot zolang, dagelijks wat uit mijn archieven.
————————————————————————
17/8 – 24/8/2008
Provinciaal Domein Kessel-Lo
- wacht misschien effie met inzenden tot na 12-07-2008 nu
- bijdragen worden ook nog tijdens het Carnaval geaccepteerd, liefst van & met u persoonlijk
- als je vroeger wat inzendt, krijg je natuurlijk sowieso meer aandacht (want)
- vanaf medio juli krijgt iedereen de groeiende lijst van deelnemers te zien
——————————————————————————
