Voila, hier hebt ge het bewijs: Didi de Paris, de gewetenloze onderkruiper is ‘radicaal’ (sic!) gezwichdt
voor de financiële druk op hem uitgeoefent door het Voltallige College van Leuven en
heeft als een mak Lam de job van Stadsverteller aanvaardt.
Vandaar natuurlijk die onwezenlijke aandacht – tot zelfs lyrische passages toe- de laatste tijd voor de straten en pleinen van het provinciale shoppingnest dat met haar Commerciële Blubber en haar Stinkende Maden van de Gelige Portefeuille kruipt waar het niet gaan kan, tot in de Kop van Kessel-Lo toe.
Verre van daar de draak mee te steken zoals het elk rechtgeaard PEKELPEE zou passen, vervalt de Paris op zijn blogske van niks in pseudo-literair nostalgiek gezwam, natuurlijk met de subversieve bedoeling om de sympathieën voor het Perfiede Fonskensgat bij zijn lezers te verhogen zodat hij heden, zoals ge hierboven kunt zien – in de zuiverste Tobbackstijl – de Bocht kan maken en zijn Afgrijselijke Tronie lenen als tomaat in de eeuwige strijd tussen Leuven en Brussel, nog zo’n soepburbs van Kessel-Lo zonder ballekens dat zwelgt in de Valsche Europeesche Pretentie.
Meteen is de Goebelleske propagandamachine van Caubergh in gang geschoten en hopen ze alvast met deze eerste campagne de opmars van de Schaarbeekse Avant-Garde te stuiten.
Wij wensen hen succes, en u veel Fun met de KunstHoer ( limited availability) en haar OpSchrijverkens.
Woeha!
